Φωτογράφισα τη σημερινή αυγή, με αυτό το φωτεινό κενό ανάμεσα στα σύννεφα... να με προκαλεί να αποτυπώσω μέσα του μια σκέψη μου, ένα λόγο, ίσως μια ευχή, ένα ποίημα... Τίποτε όμως δεν βρήκα, τίποτε δεν θα μπορούσε να ταιριάζει, παρά μόνο τα πάντα, μια Θεοφάνεια μόνο, σήμερα των Θεοφανίων, μια Θεοφάνεια απαρατήρητη, χωρίς αντικειμενική αξία...
Belíssima!
ΑπάντησηΔιαγραφήBeijo
Πάντα τόσο ευγενική! Καλή Χρονιά, Ana!
ΑπάντησηΔιαγραφήOde para o Futuro
ΑπάντησηΔιαγραφήFalareis de nós como de um sonho.
Crepúsculo dourado. Frases calmas.
Gestos vagarosos. Música suave.
Pensamento arguto. Subtis sorrisos.
Paisagens deslizando na distância.
Éramos livres. Falávamos, sabíamos,
e amávamos serena e docemente.
Uma angústia delida, melancólica,
sobre ela sonhareis.
E as tempestades, as desordens, gritos,
violência, escárnio, confusão odienta,
primaveras morrendo ignoradas
nas encostas vizinhas, as prisões,
as mortes, o amor vendido,
as lágrimas e as lutas,
o desespero da vida que nos roubam
- apenas uma angústia melancólica,
sobre a qual sonhareis a idade de oiro.
E, em segredo, saudosos, enlevados,
falareis de nós - de nós! - como de um sonho.
Jorge de Sena
Τα λέει όλα το ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήA foto está belíssima e que a Luz sempre rasgue as nuvens que se amontoam sobre a tua pátria.
ΑπάντησηΔιαγραφήBons sonhos
Σε ευχαριστώ! Τα όνειρα είναι καλά, αλλά μάλλον η αφύπνιση είναι πολύ καλύτερη -γιατί έχουμε ανάγκη από πράξεις σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή