Κυριακή 20 Μαΐου 2012

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...

Το είχα κι ο ίδιος λησμονήσει. Αλλά οι φίλοι εκεί στο Μαντούδι το φύλαξαν με περισσή αγάπη. Με το κιτρινισμένο αποτύπωμα του χρόνου να ποτίζει το χαρτί... αμετάκλητο. Μια διάσταση που δεν υποψιαζόμουν τότε που το έγραφα, αν και ήξερα ότι υπήρχε ένα κενό στο... παραμύθι. Ξεχωριστές  ευχαριστίες στον Αντώνη Λάμπρου.


Ήταν ένα παραμύθι
που έπαψαν να το λένε
ώσπου το ξέχασαν...
Κι έζησε αυτό καλά
κι αυτοί πεθάναν...

(Δ.Μ. 1996)


3 σχόλια:

Ana Tapadas είπε...

Que pena o google tradutor ser tão mau em grego...como gostaria de saber a sua língua e poder ler o conto.

Abraço fraterno.

Δημητρης Μπαρσακης είπε...

I know, the "τranslator" is really crazy! Try to reed this:

Era uno tale
que parou de contar
ate estes esqueceram...
E o tale viveu bem
e estes morreram...


beijo

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλή δουλειά κ. Μπαρσακη!
Σας εύχομαι ότι καλύτερο...
Μετα αδερφικών ασπασμών
Ι.Μ.