ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...

Το είχα κι ο ίδιος λησμονήσει. Αλλά οι φίλοι εκεί στο Μαντούδι το φύλαξαν με περισσή αγάπη. Με το κιτρινισμένο αποτύπωμα του χρόνου να ποτίζει το χαρτί... αμετάκλητο. Μια διάσταση που δεν υποψιαζόμουν τότε που το έγραφα, αν και ήξερα ότι υπήρχε ένα κενό στο... παραμύθι. Ξεχωριστές  ευχαριστίες στον Αντώνη Λάμπρου.

Ήταν ένα παραμύθι

που έπαψαν να το λένε

ώσπου το ξέχασαν...

Κι έζησε αυτό καλά

κι αυτοί πεθάναν...

(Δ.Μ. 1996)

ΣΕ ΑΛΛΟΤΡΙΟ ΠΛΑΝΗΤΗ

 

Ξεριζωμένα μάτια αρχαίων γλαυκών

άπειρα τσαλαπατημένα στους δρόμους της Αθήνας

Ρέει φως νεκρό ο τόπος

ανάμεικτο με αγέννητα δάκρυα

ΧΩΡΙΣ ΕΔΩ

Το καινούργιο έργο του Διονύση Καρατζά

Μετά τα "Ταξίδια εσωτερικού" (2009), η εξόχως καλαίσθητη έκδοση ( Το Δόντι, 2011) της νέας ποιητικής συλλογής του εκλεκτού Πατρινού ποιητή μας..

"Χωρίς εδώ" και συνάμα με περίσκεψιν εξαγνιστική, ποίηση μεστή ονείρου και αισθήσεων, σε μια διαρκή τελετουργία καθαγιασμού και διαιώνισης της στιγμής, απτής, οικείας και αναπάντεχης..

Μια γεύση, με τίτλο επίκαιρο...

ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

Αραιά και που, για χρόνια,

η νύχτα ανεβάζει λογισμό κι αρχίζει τη βροχή.

Αγρυπνώ τότε με την Ακολουθία των Δακρύων,

ενώ εσύ μελετάς τα νερά κι ετοιμάζεις το φως.

Το πρωί, στη λαϊκή της γειτονιάς,

πουλάνε φρέσκα όνειρα σε τιμή αγάπης.

Εμείς διαλέγουμε λέξεις εποχής

για λόγια γεμάτα μ' ανυπομονησία.

Να προλάβουμε τουλάχιστον να φοβηθούμε,

έρχεται η σωτηρία.

Σε θήκη στο εσωτερικό του οπισθόφυλλου, όλα τα ποιήματα τυπωμένα σε καρτέλες ιδιόχειρα. Δύο από αυτά...