Ο διαπρεπής ζωγράφος και designer Φρέντυ Κάραμποττ, ο οποίος υπήρξε επιστήθιος φίλος του Δημήτρη Ρικάκη από τα μαθητικά τους ήδη χρόνια, δημοσίευσε στην εφημερίδα "Επικαιρότητα" το παρακάτω κείμενο, για να καλύψει το "κενό" σε ένα δημοσίευμα της "Ελευθεροτυπίας" (29 - 6 - 2000) που αναφερόταν στο έργο του υπερρεαλιστή Ρικάκη, χωρίς όμως ουσιαστική αναφορά στην ιδιότητά του ως ζωγράφου:
Ναι, αλλά τι έγινε ο ζωγράφος;
Μια ζωή ολόκληρη, ο Δημήτρης ζωγράφιζε! Από τα θρανία του Λεοντείου [Λυκείου] με εντυπωσίαζε με τη σωστότητα της ανθρώπινης φιγούρας. Χρησιμοποιούσε άφοβα όλα τα μέσα. Είχε την άνεση και το θάρρος να μην υποτάσσεται σε κλασικούς κανόνες όπως, για παράδειγμα, όταν χρησιμοποιείς τέμπερα, να χρησιμοποιείς ΜΟΝΟΝ τέμπερα. Όχι! Αν έβρισκε ότι το θέμα σήκωνε και λίγο μολύβι, για να γκριζάρει κάποιον ουρανό ή να σβήσει απαλά μια σκιά, θα το έκανε!
Έφερνε ταχύτατα, καταπληκτικά αποτελέσματα, χωρίς να έχει σπουδάσει ποτέ ζωγραφική. Ήταν αυστηρός στη λεπτομέρεια και στην απόδοση του πραγματικού, γι' αυτό - και για πολλά άλλα - θαύμαζε τον Salvador Dali. Διότι, ναι μεν ο τελευταίος ζωγράφιζε ένα ρολόι σε ονειρικό τοπίο, αλλά το ρολόι ΗΤΑΝ ΡΟΛΟΪ!
Οι ακουαρέλες του Δημήτρη Ρικάκη ήταν φαινόμενο ταχύτητας, απλότητας συνάμα και αποδόσεως του ζητούμενου. Σ' αυτήν τη δουλειά του τον είχε εμπνεύσει πολύ ο Turner.Η παραγωγή του, σε σχέδιο, σκίτσο, comics, graphics, τέμπερες και λάδια, ήταν παραπάνω από πληθωρική.
Οι σκηνογραφίες του στην Αυστρία και τη Γερμανία, για έργα του Μπέκετ και όπερες του Βάγκνερ, έκαναν πάταγο. Επειδή, όμως, δεν του άρεσαν οι δημόσιες σχέσεις, εδώ εισπράττουμε κατά καιρούς μόνον μονόστηλους ψιθύρους!
Η εικονογράφηση του μυθιστορήματος "Ο Μεγάλος Μάγος", από τα παιδικά του χρόνια (με σινική, νερομπογιές, κραγιόνια και μολύβι), συνιστά μέχρι σήμερα έργο ιδιαιτέρας ποιότητας, όπως και η εικονογράφηση του Ευαγγελίου, με τους αγγέλους/αστροναύτες, συνθέσεις μεταφυσικο-διαστημικών διαστάσεων, που είμαι βέβαιος ότι συγκλονίζουν πολλούς - σίγουρα τουλάχιστον εμένα.
Και πώς να μην αναφερθεί κανείς στην ιδιάζουσα πρωτοτυπία της γραφιστικής του δουλειάς, όπως τα άκρως εντυπωσιακά εξώφυλλα του Οικονομικού Ταχυδρόμου; Η τόλμη του να χρησιμοποιεί αφθόνως το μέχρι τότε (1960) "μακριά από μας" μαύρο χρώμα στις διαφημίσεις της Olympic Advertising, που ξάφνιασαν το τότε κατεστημένο, τις ευφυέστατες και επιβλητικές λύσεις στα περίπτερα της Ενώσεως Ελλήνων Γραφιστών στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης... Αφήνω τις τόσο επιτυχείς εκθέσεις του ζωγραφικής και σκηνογραφίας. Οι τελευταίοι του πίνακες, που ζωγράφισε στην Εύβοια, έχουν προσφέρει τόση αγάπη και ζεστασιά στους συγγενείς και φίλους του!
Λοιπόν, ναι! Υπερρεαλιστής πεζογράφος, συγγραφέας, φιλόσοφος και, πάνω απ' όλα, σ υ γ κ λ ο ν ι σ τ ι κ ό ς αφηγητής, αλλά και ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΖΩΓΡΑΦΟΣ!
Φρέντυ Κάραμποττ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου