Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ... ΣΧΟΛΕΙΟ

Κατέβηκε κάποτε η Μούσα από τα Ουράνια στη Γη και τράβηξε ίσα για το σχολειό, να ρωτήσει πώς τα πάει η αγαπημένη της κορούλα, η Ποίηση. Τι το 'θελε το 'ρώτημα η άμοιρη; Κρίμα, της είπαν, έμεινε από απουσίες η κόρη σου. Απαρηγόρητη η Μούσα, πήρε τους μεγάλους δρόμους και επισκέφτηκε πολλούς σοφούς Επιστήμονες και Ειδικούς, αναζητώντας μιαν εξήγηση. Όμως αυτοί μιλούσαν ξένη γλώσσα, άγνωστη στη Μούσα. Έτσι, άφησε πίσω της την πολύβουη πολιτεία και βγήκε έξω, στα καμένα βουνά και τα ερημωμένα χωριά. Συνάντησε εκεί τους λιγοστούς γέροντες χωρικούς, ανθρώπους ταπεινούς και σιωπηλούς, που πότε-πότε μόνο καμιά παροιμία ψιθύριζαν. Τους έλεγε τον πόνο της και άκουγαν. Ήξεραν ν' ακούνε. Ύστερα, αφού κουνούσαν πολλές φορές το κεφάλι, της απαντούσαν με μια παροιμία. Με την ίδια ακριβώς παροιμία της απαντούσαν όλοι: «Τι γυρεύει η αλεπού στα γουναράδικα;». Ρητορική η ερώτηση της παροιμίας, και η εξήγηση του Νικολάου Πολίτη δεν αφήνει, βεβαίως, περιθώρια για παρερμηνείες: «Η αλώπηξ αποφεύγει να πλησιάσει εκείνους των οποίων κύριον έργον είναι η κατεργασία του δέρματός της».
(Δ.Μ.)

Το αφιερώνω στην εκπαιδευτική κοινότητα, γενικώς...